Merhaba arkadaşlar taaa ekim ayında almıştım biletimi canımdan fazla sevdiğim biricik kardeşimin doğum günü için ona sürpriz yapmak istedim.. Neden mi istedim ? çünkü; onun her şeyi benim.. Dostu, arkadaşı yol göstericisi benim.. ve çünkü onun bir yarısı da benim ... benim bir yarımda onun ..💜
Onu bıraktım İstanbul'a yerleştim diye o ablasız kalacak değildi ya, ablasının onu asla bırakmadığını görsün istedim, Allah bana güç verdiği sürece ben kuş misali uçacağım yanına en mutlu en hüzünlü anlarında olmam gereken her yerde onunla olacağım ..
Biletimi önceden almanın avantajı olduğu kadar.. İstanbul'u bastıran yoğun kar yağışı nedeniyle haberleri sıkı sıkı takip etmeye başladım iptal edilen uçuşlar planımı bozacak tedirginliği ile bilet aldığım firmadan gelecek mesajları dört gözle fakat bir o kadar da tedirginlikle bekledim, çokça strese girdim yani anlayacağınız erken biletin dezavantajına yakalanmak üzereyken yırttım bir şekilde şansım yaver gitti ve inanması zor ama en rahat uçuşumdu diyebilirim, rötarsız, sorunsuz ..
Sisli havada uçmak bu kez bambaşkaydı resmen bulutlar pamuk pamuktu ... çizgi filmlerde özendiğim bir
gökyüzünde uçmak tıpkı kuşlar gibi... tek fark kanatları olan ben değil, bir makine... Keyifli hatta çok keyifli bir yolculuktu..
evden çıkmadan stres sarmıştı tüm vücudumu buda açlık yapmış olmalı ki uçaktaki ikramlara karşı koyamadım ve bir sandviç ardından da nescafe aldım bu arada bu ikinci kez oluyor,iki kişilik koltuklarda seyahat ediyorum böylesi çok daha rahat.. nescafemi içerken yanımda oturan abla ile tanıştık ve sohbet etmeye başladık, sıcak kanlıyımdır insanlarla iletişim kurmakta zorlanmam bu sebepten olabilir Ayşegül abla uçaktan inmeden telefon numaramı istedi seminer için gelmiş İstanbul'a Isparta da yaşıyormuş tatlı bir bayandı :)
ve inanamadığım bir şey daha ilk kez valiz beklemedim hava sebebinden dolayı hava alanının tenhalığı işime yaradı benimle beraber valizimde şıp geldi :)
Heyecan ile beni karşılamaya gelen anneciğim ve babacığımın yanına ilerledim, annem beni karşılamaya ve uğurlamaya gelirken hep arka koltukta benim yanımda oturur bana sarıla sarıla öpe koklaya gitmeyi tercih eder.. ön koltuk öylece boş kalır.. 08.01.2017 pazar günü 17.30 da Antalya da ki evimizdeydim pazartesi akşam 19.00 kadar annemler de kardeşimden saklandım. Bu esnada Annemle birlikte poğaça vs.. yaptık kardeşimin eşinin geleceğimden haberi vardı onunla yapmıştık planlarımızı onun iş çıkış saatinde evlerinin önünde buluşup pasta ile hepimiz karşısına dikilecektik ..plan üzerine öyle de yaptık kapıda eşini bekleyen kardeşim, annemlerin sürpriz yapıp geleceğini tahmin etmiş, ama benim gelebileceği tahmin bile edemezdi çünkü daha yeni dönmüştüm...ben en arkadaydım sürpriz bende burdayım deyip karşısına çıkınca işte yüzünde ki o şaşkınlığı unutamam..
nasıl ya nasıl inanmıyorum deyip ağlamaya başladı, hatta yalnız geldiğime inanamayıp eniştesini sordu, oda mı saklandı hadi nerde nerde diye sorular sorular... biz abartısız bir beş dk sarılıp ağlamışızdır herhalde .. sonra el birliği ile soframızı kurduk ve yemeğimizi yedik...
Sonrasında pastasını kesti ve mumlarını üfledi...
Hediyeme gelince çok beğendiğim kimselerde görmediğim bu kolyeyi tercih ettim, içerisindeki canlı çiçek .. o çiçek orada hep öyle capcanlı kalacak, sevgili kardeşim de bu hayatta her daim canlı capcanlı kalsın diye..
Paylaş
ANTALYA YOLCULUĞUM VE KARDEŞİME DOĞUM GÜNÜ SÜRPRİZİMİN DETAYLARI...
4/
5
Oleh
Mormadam
